Մաթեմատիկան կարող է լինել շատ ցավոտ: Ամերիկյան գիտնականները ապացուցել են. մարդիկ, որոնք կապված են այս ճշգրիտ գիտության հետ, ավելի սուր են զգում ցավը: Պարզվել է, որ վախը, որը առաջանում է խնդիր կամ հավասարում լուծելու փորձ կատարելու ժամանակ, ազդում է ուղեղի այն հատվածների վրա, որը պատասխան է տալիս ցավի փորձի, հիշողության համար: Այս ռեակցիան կարելի է համեմատել ատամնաբույժին սպասասրահում սպասելու հետ: Հիվանդը կանխազգում է ցավոտ զգացմունքները:
Հայտնագործումը ևս մեկ անգամ ապացուցում է հայտնի տեսությունը՝ անհաջողությունները մաթեմատիկայում կախված չեն այդ գիտության հանդեպ ընդունակություններից: Մարդը, որը չի կարողանում լուծել խնդիրը, հնարավոր է, որ ուղղակի վախենում է կիրառել իր գիտելիքները: Եվ այժմ գիտնականները փորձում եմ պարզել, հնարավո՞ր է արդյոք ձերբազատվել այս պրոբլեմից՝ ճնշելով ուղեղի ցավային հատվածի ակտիվությունը:
Արդեն շատ հաճախակի եմ հանդիպում հայկական բլոգոսֆերայում "բլոգներ”, որոնք ստեղծված են ընդամենը մասսաներ լցնելու իրենց բլոգ: Բլոգը ահավոր խառը վիճակում է լինում, չկա ոչ մի դիզայն հասկացողություն, չգիտես ինչը որտեղ է և ամենակարևորը գրառումները իրենցից ոչ մի բան չեն ներկայացնում և իրենց մեջ իմաստ չեն պարունակում:Դրա համար կան մի քանի չգրված օրենքներ.
1. Բլոգը պետք է լինի կոկիկ ու պարզ
2. Բլոգի գրառումները պետք է իմաստ ունենան
3. Բլոգի այցելուներ ամեն էժանագին միջոցներով արգելված է հավաքել
4. Բլոգը դա աղբաման չէ, այլ այն հիմնականում
(եթե իհարկե մասնագիտական, կամ ինչ որ կոնկրետ ոլորտի չէ) հեղինակի ներքին աշխարհի արտահայտումն է:
5. Բլոգը դա նույն միկրոբլոգը չէ և անընդհատ 2 բառ գրելը դա բլոգային գրառում չէ:
Այլ կետեր ևս կլինեն, բայց իմ կարծիքով հիմնական կետերը սա են: Այնպես որ իմ անձնական կարծիքով եթե դուք և ձեր բլոգը էս կետերից և ոչ մեկին չեք համապատասխանում, ուրեմն ես ոչ մի կերպ ձեզ չեմ կարող ընդունել որպես բլոգեր, իսկ ձեր "բլոգը”, որպես բլոգ:Դրա համար նախքան բլոգ ստեղծելը մտածեք թե ինչի համար եք ստեղծում, իսկ եթե արդեն ունեք բլոգ, մտածեք նոր գրառում արեք: Ընդհանրապես մտածելը լավ բան է, խորհուրդ կտամ...
Երբ Լեոնարդո Դա Վինչին նկարում էր «Խորհրդավոր ընթրիքը», նա առանձնահատուկ ուշադրություն էր դարձնում երկու կերպարներին՝ Հիսուսին և Հուդային: Նա երկար ժամանակ չէր կարողանում գտնել բնորդներ, որոնցից կարող էր վերցնել այդ կերպարները:
Վերջապես նրան հաջողվում է երգչախմբից գտնել մի երիտասարդ մոդելի՝ Քրիստոսի կերպարի համար: Սակայն Հուդայի կերպարի համար մոդել Լեոնարդոյին չէր հաջողվում գտնել մոտ երեք տարի:
Բայց մի օր նա փողոցում հանդիպում է մի մուրացկանի, որը ընկած էր առվի մեջ: Դա մի Երիտասարդ տղամարդ էր, որին ծերացրել էր անդադար հարբեցողությունը: Լեոնարդոն հրավիրում է նրան պանդոկ, որտեղ անմիջապես սկսում է նկարել նրանից Հուդայի կերպարը: Երբ հարբեցողը ուշքի է գալիս, նա նկարչին հայտնում է, որ մի անգամ էլ է բնորդել նրան: Դա մի քանի տարի առաջ էր, երբ նա դեռ երգում էր եկեղեցական երգչախմբում:
Մատանիներ կրելը տարածված երևույթ է,սակայն սովորաբար մարդիկ չեն մտածում,թե որ մատի վրա են մատանի կրում: Բայց մատանիները ոչ միայն զարդարանք են,նրանք զգալիորեն ազդում են կրողի վրա`ուժեղացնելով այս կամ այն բնավորության գծերը,կախված թե որ մատի վրա են կրում:
Հիմա դրանց նշանակությունը`
1.Մատնեմատի վրա
Կրելով մատանի մատնեմատի վրա`մարդ սովորաբար ցանկանում է ուժեղացնել երջանկության զգացողությունն ու ներքին ջերմությունը,քանի որ, ինչպես նշել եմ,մատնեմատը Պալմիստրիայում կոչվում է Ապոլոնի մատ,որն իր հերթին արևի աստվածն է:Մատնեմատն անմիջապես կապված է երջանկության,արվեստի և ճանաչման հետ:Մարդու ստեղծարար կարողությունները,գեղեցիկի նկատմամբ սերն ու հիացմունքը ուժեղանում են:Իսկ եթե մարդ կրում է մեկից ավելի մատանի մատնեմատի վրա ,ապա նա ենթագիտակցորեն զգում է նշյալ հատկանիշների պակասը և ցանկանում է ուժեցաղնել դրանք:
2.Ճկույթի վրա
Ընտրելով այս մատը մատանի կրելու համար`մարդ ձգտում է ուժեղացնել իր ինքնաարտահայտումը,մարդամոտությունն ու հաղորդակցման հմտությունները:Կարող են անգամ ուժեղանալ առեւտրային գործունեության ծավալելու կարողությունները:
3.Միջնամատի վրա
Այս ընտրությունը թերևս լավագույնն է`ներդաշնակեցնողը.բնավորության բացասական գծերը չի ուժեղացնում և ցուցադրում,իսկ չափազանց վառ արտահայտված գծերը` հարթեցնում :Միջնամատի վրա մատանի կրողը դառնում է ավելի հանգիստ,զուսպ և հավասարակշռված: Չնայած,երկար կրելը կարող է զարգացնել միայնակության ձգտում և ինքնամփոփություն:
4.Ցուցամատի վրա
Առավել արտահայտիչ է ցուցամատի վրա մատանի կրելը:Մատանու առկայությունը այս մատի վրա զգալիորեն ավելացնում է ինքնավստահությունը`դարձնելով մարդուն հպարտ:Այս հատկանիշերն ավելի են զարգանում անընդհատ կրելու դեպքում,դա հանգեցնում է եսամոլության,ինքնահավանության,շատ մեծ կարծիքի իր անձի նկատմամբ,սանձարձակության:
5.Բթամատի վրա
Բթամատը զարդարող մատանի շատ քիչ է հանդիպում: Այսպիսի մարդը ցանկանում է առանձնանալ ամբոխից,լինել յուրօրինակ և անկրկնելի:Մատանին ուժեղացնում է անհատականությունը,էներգիան,զարգացնում է տրամաբանական մտածողություն,սակայն,թուլացնում է կամքը:Շատ հաճախ եմ տեսել բթամատի վրա մատանի կրող այսպես կոչված սուբկուլտուրաների բազմաթիվ ներկայացուցիչների`էմոներ,գոթեր,ռոքերներ և այլն:Նման ձևով նրանք փորձում են ինքնաարտահայտվել և յուրօրինակ երևալ:
